قصه ی تقدیر است
آنچه بر ما شده است
آنچه از ماست ولی
نوسانیست ز ذلت تا عشق
پس لجاجت نکنیم
آتشی باید کرد
و پذیرش و رضا
و عبادت و سکوت....
کامبیز میرزائی (دریادل)
این شعر زیبا رو یکی از
بهترین دوستام
بهم داده بود مرسی
zaghius عزیز