این اواخر اصلا حالم خوب نیست یک ماه کامل است که مریضم مریض جسمی ... البته چیز مهمی نیست ولی خسته گی روحی و فکرهای زیادی که لحظه ای آرامم نمیگذارد مانع برطرف شدن کسالت جسمی شده اند.

بر سر دو راهی گیر کرده ام که هر دو راهش پرتگاه است. گیج و منگ مانده ام در این که کدام تصمیم بهتر است ولی نمیدانم..... هیچ کس را به آن اندازه به خود نزدیک نمی یابم تا با او مشورت کنم. 

باز هم همان گریه های شبانه در تاریکی زیر لهاف دور از چشم دیگران و التماس و زاری به درگاه همان یگانه کس تنهائی ام.

برایم دعا کنید