Day after day, time pass away
N' I just can't get you out of my mind
Nobody knows, I hide it inside
I keep on searching, but I can't find
The courage to show, to letting you know
I've never felt so much love before
And once again I'm thinking about
Taking the easy way out.
But if I let you go, I will never know
What my life would be, holding you
close to me
Will I ever see, you smiling back at me
How will I know
if I let you go
Night after night, I hear myself say
Why can't this feeling just fade away
There's no-one like you
You speak to my heart
It's such a shame
We're worlds apart
I'm too shy to ask, I'm too proud to lose
But sooner or later I got to choose
And once again I'm thinking about
Taking the easy way out
But if I let you go, I will never know
What my life would be, holding you
close to me
Will I ever see, you smiling back at me
How will I know
if I let you go
And once again I'm thinking about
Taking the easy way out.
Er heerst nu weer een stilte... wat ik niet leuk vind...helemaal niet ...weet je wat het erge ervan is? dat ik niet weet hoelang het nog gaat duren en hoe de stilte zal verbroken kunnen worden? ben ik weer diegene die de eerste stap zet om het te breken? zoals gewoonlijk
Een ding he .... ik heb er geen spijt van wat ik gedaan heb. ik ben zelfs blij dat ik gedaan heb. Eigenlijk heel stom maar ik zat vandaag wel op te wachten.... ja daarop maar tevergeefs ... weet je wat ook stom is? dat ik dit allemaal hier schrijf
منوچهری:
آمدت نوروز وآمد جشن نوروزی فراز
کامگارا کارگیتی تازه از سرگیر باز
مولوی
ای نوبهار عاشقان داری خبر از یارما
از تو آبستن چمن وی از تو خندان باغ ما
حافظ:
خوشتر زعیش و صحبت و باغ و بهار چیست ؟
ساقی کجاست گو سبب انتظار چیست؟
بیدل:
آتش رنگی که دارد این چمن بی دودنیست
آب می گردد به چشم شبنم از بوی بهار
سعدی:
آدمی نیست که عاشق نشود فصل بهار
هرگیاهی که به نوروز نجنبد حطب است
خلیلی:
آمد بهار جان فزا با بویها با رنگها
با گریه ها با خنده ها با صلحها باجنگها
آئینه می بارد سحاب خورشید می رقصد در آب
خواند فروغ ماهتاب درگوش گل آهنگها
گویی خمستان است خاک کزو برآید سینه چاک
این لاله های تابناک هریک قدح درچنگها
فائقه جواد مهاجر:
از راه دشت های پر از گل بیا بهار!
با خاطرات کهنه به کابل بیا بهار
شهزادگان شهر مرا یاد دار و باز
با دختران خم زده کاکل بیا بهار
بر روی قبرهای چه بسیارمان بریز
با عطر زندگی به تجمل بیا بهار
یا نوبهار!
گرچه بهارم به باد رفت
اما پس از تمام تطاول...
بیا ... بهار