فال روز

ببرد از من قرارو طاقت وهوش          بت  سنگین دل   سیمین  بنا گوش
نگاری  چابکی  شنگی  کله دار          ظریفی   مهوشی  ترکی   قباپوش
ز  تاب  آتش   سودای   عشقش          بسان   دیگ   دائم   میزنم  جوش
چو  پیراهن  شوم  آسوده خاطر          گرش همچون قبا گیرم در آغوش
اگر   پوسیده   گردد   استخوانم          نگردد  مهرت  از  جانم  فراموش
دل  و دینم  دل  و دینم  ببردست          برو دوشش برو دوشش برو دوش
                      دوای  تست  دوای  تست  حافظ
                      لب نوشش لب نوشش لب نوش

آخرین عرض امشب!!!

با اجازه دوستان ما میریم یخورده به قول بچه ها گفتنی درس بخونیم که حالا این بلاگ باعث پیدایش تلخترین خاطره زندگیم نشه! شما هم زیادی از حد به این بلاگها دل نبندین! دیدین که ارزشش رو نداره! یهو بدشانسی بیاری همش هوتوتو!!! موفق باشین! راستی ما منتظر یکی هستیم دیدینش بهش بگین!!!!

راستی توو یکی از بلاگها یه چیزی خوندم که البته با عرض پوزش خیلی خندم گرفت! آخه ایشون گناه این گم شدن مطالب رو انداخته بود گردن فرد یا گروه خاصی و حرف از سانسور کردن و اینا میزد!!!! آخه کدوم آدم انقدر بیکاره که بیاد تک تک همه بلگها رو بخونه و اگه خوشش نیومد سانسور کنه؟؟ اگر آدرس این آدم رو دارید لطف کنید به ما هم بدین براش یه آلمه کار دارم واسه انجام دادن که خیلی فایدش بیشتره و اینهمه فحش نفرین و نفرت رو هم با خود نداره! 


خودمونیمها بعضیها خیلی این کوهنوردیشون رو به رخ آدم میارن!!!!!!!!! مام حالا با این جور عکسها یخورده دلمون رو آروم میکنیم!!!!! شاید با خودتون بگین: واه یه کوه رفتن که دیگه اینهمه داستان و گله گذاری نمیخواد خوب تو هم پا شو برو کوه!!!!!! حق دارین اینا رو بگین آخه شما که خبر ندارین!!!!!! اینجا یعنی هلند یه تپه ناقابل هم گیر نمیاد چه برسه به کوه! به قول آقا کاوسی: کوهم کوجا بوده!!!!!!!! 


آخیییییییییییییییییییییش حالا که دیدم این بلا فقط به سر من نیومده یخورده همچین بگی نگی حالم بهتر شده! نه اینکه حالا بگید: اجبه ها! این دیگه چه آدمیه!!!!!!!!!! نه! ولی خوب...........


تمام مطالبم از روز ۲۶ تا ۲۹ هوتوتو شد!!!!!!!!!!!!

فال روز

به  دور  لاله  قدح   گیر   و   بی   ریا    میباش       به بوی گل نفسی  همدم صبا  میباش
نگویمت    همه    ساله   می   پرستی     کن      سه ماه می خورو نُه ماه پارسا میباش   
چو  پیر  سالک  عشقت  به  می  حواله   کند      بنوش  و    منتظر   رحمت  خدا  میباش
گرت هواست که چون جم به سرّ غیب رسی     بیا  و   همدم   جام   جهان  نما  میباش
چو  غنچه گرچه فروبستگی  است کار جهان      تو همچو باد  بهاری  گره   گشا   میباش 
وفا  مجوی   ز کس   ور  سخن  نمی  شنوی      به هرزه  طالب  سیمرغ و کیمیا میباش
                                         مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
                                         ولی معاشر رندان پارسا میباش